گاز آرگون تنبل بی اثر

سومین گاز نجیب یا بی اثر در خانه هیجدهم جدول تناوبی گاز آرگون است که با نماد Ar نمایش داده می‌شود و دارای وزن اتمی میانگین 39.948 گرم بر مول است در 185.5- درجه سانتی‌گراد به جوش می‌آید در نتیجه در شرایط اتاق به صورت گاز است.
 در سال 1894 لرد ریلی و ویلیام رمزی برای اولین بار آرگون را از هوای مایع جدا کردند. رمزی مشاهده کرد که پس از جداسازی نیتروژن از هوای مایع، گازی در ظرف باقی مانده که هیچ واکنشی نمی‌دهد؛ وقتی طیف آن را بررسی کرد گروه های جدیدی از خطوط قرمز و سبز را در طیف آن مشاهده کرد که تأیید می کرد که این عنصر جدید است.
گاز آرگون با ایجاد محیط بی اثر در جوشکاری فلزات، از اکسید شدن آن ها جلوگیری می‌کند. از این روش برای تولید تیتانیوم و سایر عناصر فعال استفاده می شود. از دیگر کاربردهای گاز آرگون ، می توان به استفاده از این عنصر در تولید لامپ های کم مصرف اشاره کرد. یک لامپ کم مصرف، اغلب حاوی گاز آرگون و جیوه است. هنگام روشن شدن ، یک تخلیه الکتریکی انجام می‌شود و نور UV تولید می کند. پوشش سطح داخلی لامپ توسط نور UV فعال می شود و می درخشد. در پنجره های دو جداره نیز از آرگون برای پر کردن فضای بین شیشه ها استفاده می کنند.

ایمنی و سلامت
گاز آرگون مایع بی مزه ، بی رنگ ، بی بو ، غیر قابل بلع ، غیرقابل اشتعال است. گاز آرگون که متعلق به خانواده گازهای کمیاب بی اثر است ، فراوان ترین گازهای کمیاب است و تقریباً 1 درصد از اتمسفر زمین را تشکیل می دهد. تک اتمی است و بسیار بی اثر است و هیچ ترکیب شیمیایی شناخته شده ای از آن وجود ندارد. گاز آرگون غیر سمی و تا حد زیادی بی اثر است. استنشاق بیش از حد آرگون می تواند باعث سرگیجه ، حالت تهوع ، استفراغ ، از دست دادن هوشیاری و مرگ شود.